Mikil eftirspurn og hærra verð til stórnotenda
Helstu atriði árshlutareiknings
Hörður Arnarson, forstjóri:
„Rekstur Landsvirkjunar gekk vel á fyrsta ársfjórðungi í afar krefjandi umhverfi sem einkenndist af mikilli eftirspurn eftir raforku, langvarandi dræmu innrennsli til lóna og tíðum óveðrum á rekstrarsvæðum fyrirtækisins. Afhending forgangsorku jókst um 2% til stóriðju og um 20% til heimila og smærri fyrirtækja. Á tímabilinu þurfti hins vegar að grípa til tímabundinna skerðinga á skerðanlegum raforkusamningum, en þeim hefur nú verið aflétt.
Hagnaður fyrir óinnleysta fjármagnsliði, sem gefur að mati stjórnenda skýrasta mynd af afkomu félagsins, hækkar um 64,5% frá fyrra ári og var 10,6 ma.kr. og hefur áður ekki verið hærri. Aukinn hagnað má einkum rekja til hækkunar á raforkuverði til stórnotenda. Hagnaður tímabilsins eftir skatta var 14,7 ma.kr, 3,7 faldast frá fyrra ári, en um helming hagnaðarins má í þetta sinn rekja til óinnleystra fjármagnsliða.
Sjóðstreymið var afar sterkt á tímabilinu, eða 16,8 milljarðar og skilaði það sér að mestu, eða 14,1 milljarður, í lækkun á nettó skuldum.
Meðalverð til stórnotenda án flutnings var hærra en það hefur áður verið í sögu Landsvirkjunar, eða 41 dollarar á megavattstund. Í kjölfar endursamninga á síðustu misserum er nú svo komið að flestir viðskiptavinir Landsvirkjunar borga verð sem er sambærilegt við það sem gengur og gerist í þeim löndum sem við berum okkur helst saman við. Þessi ánægjulega þróun er í samræmi við hlutverk okkar, að hámarka verðmæti þeirra endurnýjanlegu orkulinda sem fyrirtækinu er trúað fyrir og skila arðinum til eigenda okkar, íslensku þjóðarinnar.
Rekstur aflstöðva gekk áfram vel á tímabilinu, þrátt fyrir áskoranir vegna óveðra í febrúar og erfiðleika í vatnsbúskapnum, en ársfjórðungurinn var einn sá erfiðasti í sögu fyrirtækisins í þeim efnum. Mikið mæddi á starfsfólki Landsvirkjunar við þessar krefjandi aðstæður og er því full ástæða til að þakka því fyrir vel unnin störf.“
Viðhengi